Begrafenis

De meeste muggen hier zijn klein en onzichtbaar, maar nu neemt een grote vette bruut van een mug prinsheerlijk op m'n been plaats en penetreert met zijn angel van twee centimeter opper- en lederhuid. Ik mep hem van me af en op het moment dat hij laag vliegt verpletter ik hem tussen slipper en terras en verzink weer in gedachten. Na drie minuten ontwaar ik beweging in m'n ooghoek. Honderden kleine mieren hebben zich verzameld rondom het lijk. Een minuut later hebben ze de mug die met zijn lichaamssappen – en de mijne – aan het terras zat gekleefd los gewrikt. Er ontstaat een colonne van mieren van het plaats delict, over de rode tegels, naar het nest in het zand, van zeker vijf meter lang. Vijf meter aan mieren, voor één mug! Het slachtoffer wordt over mierenruggetjes doorgegeven richting nest. Het ziet er bijna plechtig uit. Ondertussen blijven tientallen mieren ijverig trekken aan kleinere stukjes mug die zijn achtergebleven, niet zichtbaar voor het mensenoog. Na tien minuten zijn de mieren weg en bevindt het bewijs dat ik één van Gods schepsels van het leven heb beroofd zich onder de grond.

Allemaal leuk en aardig die apen, maar dit was het meest fascinerende natuurfenomeen dat ik hier heb gezien.